دریاچه قو، سمفونی فندق شکن و شاهکارهای بسیاری را از چایکوفسکی شنیده ایم. بسیاری از هنرمندان و منتقدان هنری چایکوفسکی را بنیانگذار سبک های امروزی مدرن می دانند و بسیاری از شاگردان او مانند Olafur Arnalds و Nils Frahm بر اساس و قواعد او، به خلق و تولید آثار بسیاری پرداخته اند. در این مقاله می خواهیم زندگینامه این هنرمند عجیب را برای شما بازگو کنیم.
چایکوفسکی نابغه موسیقی رمانتیک
چایکوفسکی یک موزیسین روسیه ای بوده که در سال ۱۸۴۰ میلادی در وتکینسک روسیه به دنیا آمده است و در سال ۱۸۹۳ نیز در سنت پترزبورگ از دنیا رفته است. او که از موزیسین های دوران رمانتیک محسوب می شود، آثار بسیار جالب و زندگینامه بسیار جذابی دارد. او معروف ترین موزیسین روسیه در همه زمان ها محسوب می شود و تقریبا هر کسی که اهل موسیقی باشد، او را می شناد.
دوران کودکی
چایکوفسکی در همان سال های اولیه زندگیش علاقه ای که به موسیقی داشت را به خانواده اش نشان داد! اولین تلاش او برای ورود به دنیای موسیقی ترانه ای بود که در سن ۴ سالگی و به همراه خواهرش سرود! همین شد که در سن ۵ سالگی پدر و مادر او تصمیم گرفتند که او را به کلاس پیانو بفرستند! اما کمی که چایکوفسکی بزرگتر شد، به این فکر کردند که موسیقی برای او نان و آب نمی شود! آن ها به این نتیجه رسیدند که او باید کمی از موسیقی فاصله بگیرد و درس دیگری بخواند تا در آینده بتواند یک کار اداری پیدا کند! همین شد که او را به سنت پترزبورگ فرستادند تا آنجا تحصیل کند.
بزرگسالی چایکوفسکی
در سن ۱۴ سالگی او مادرش وبا گرفت و بدین شکل از دنیا رفت. او در سال آخر مدرسه تحصیل می کرد که پدر او بالاخره توانست با این حقیقت کنار بیاید که چایکوفسکی به موسیقی علاقه دارد و استعدادش در موسیقی است! به همین خاطر از یک استاد پیانو حرفه ای دعوت کرد تا به پسرش درس پیانو بدهد! او در آن سال ها بسیار تحت تاثیر موزیسین های مطرحی مثل موتسارت قرار گرفت و آنقدر در دنیای موسیقی غرق شد که بالاخره تصمیم گرفت که از شغل منشی گری خود در وزارت دادگستری استعفا دهد و عمر و زمان خود را فقط و فقط صرف موسیقی کند.
بدین ترتیب وارد هنرستان موسیقی سنت پترزبورگ شد و ۳ سال در آنجا تحصیل موسیقی کرد و در آن بحبوحه اولین آثار موسیقی خودش را تولید کرد و برای اولین بار در سن ۲۵ سالگی توانست که آثار خود را در یک کنسرت اجرا کند.
او در سن ۲۵ سالگی و بعد از کنسرت، راهی مسکو شد تا در انجمن موسیقی روسیه تئوری موسیقی را آموزش دهد. اما متوجه شد که درس دادن برای او کار بسیار سختی است و عملا کار او نیست! اما به هر حال به خاطر دوستی که با مدیر آنجا داشت، این شغل را تحمل کرد و در همان جا ماند.
آثار چایکوفسکی
چایکوفسکی در آن زمان و در طی ۵ سال توانست که اولین سمفونی خودش یعنی سمفونی شماره ۱ چایکوفسکی در سل مینور را تولید کند. بعد هم توانست اولین اپرا خودش را خلق کند. او در همان سال ها با یک خانم بلژیکی به نام دزیره آرتوت آشنا شد، اما نامزدی آن ها با شکست مواجه شد و آن ها هیچ وقت با هم ازدواج نکردند.
جالب است بدانید که چایکوفسکی در سن ۲۹ سالگی، یکی از معروف ترین آثار خودش یعنی رومئو و ژولیت را ساخت و به خوبی توانست که احساسات شکسپیر را در این اثر منتقل کند!
جالب است بدانید که چایکوفسکی در سن ۳۵ سالگی روسیه را به قصد سفر به اروپا ترک کرد. همان سال ها به سال های شکوفایی چایکوفسکی تبدیل شدند. حتی در آن دوران یکی از محبوب ترین و خاص ترین آثارش یعنی دریاچه قو را هم ساخت که هر کسی را تحت تاثیر قرار می دهد.
زندگی شخصی
زندگی خلاق و شخصی بسیاری از کنسرت های چایکوفسکی در زمان کار در هنرستان نوشته شده است. اپرای “اونداین” (۱۸۶۹) به صحنه نرفت، نویسنده آن را نابود کرد. تنها بخش کوچکی از آن بعدها به عنوان باله چایکوفسکی دریاچه قو ارائه شد. شایان ذکر است که در سال ۱۸۷۷، چایکوفسکی برای رهایی از شایعات در مورد جهت گیری نامتعارف خود، تصمیم به ازدواج با دانشجوی هنرستان، آنتونینا ملیکا گرفت.
بدون احساس نسبت به همسرش، پس از چند هفته او را برای همیشه ترک کرد. از آن زمان این زوج به طور جداگانه زندگی می کردند و به دلیل شرایط مختلف هرگز نتوانستند طلاق بگیرند. در سال ۱۸۷۸ هنرستان را ترک کرد و به خارج از کشور رفت. در همان زمان، چایکوفسکی از نزدیک با نادژدا فون مک، یکی از طرفداران غنی موسیقی او ارتباط برقرار می کند. با او مکاتبه می کند، از او حمایت مالی و معنوی می کند.
در طول اقامت دو ساله خود در ایتالیا و سوئیس، آثار باشکوه جدیدی از چایکوفسکی ظاهر شد – اپرای “یوجین اونگین”، سمفونی چهارم. در ماه مه ۱۸۷۸، چایکوفسکی به ادبیات موسیقی کودکان کمک کرد – او مجموعه ای از نمایشنامه ها را برای کودکان به نام “آلبوم کودکان” نوشت. پس از کمک مالی نادژدا فون مک، آهنگساز سفرهای زیادی می کند. از سال ۱۸۸۱ تا ۱۸۸۸ آثار زیادی نوشت. به طور خاص، والس، سمفونی، اورتور، سوئیت. سرانجام ، یک دوره خلاقانه آرام در زندگی نامه پیوتر چایکوفسکی ایجاد شد ، در همان زمان خود نویسنده توانست کنسرت هایی را اجرا کند.
مرگ و میراث
چایکوفسکی در ۲۵ اکتبر (۶ نوامبر) ۱۸۹۳ بر اثر بیماری وبا در سن پترزبورگ درگذشت. او در لاورای الکساندر نوسکی در سن پترزبورگ به خاک سپرده شد. خیابان ها، هنرستان ها در مسکو و کیف، و همچنین سایر موسسات موسیقی (موسسات، کالج ها، مدارس) در بسیاری از شهرهای اتحاد جماهیر شوروی سابق به نام آهنگساز بزرگ نامگذاری شده اند. بناهای یادبودی به افتخار او ساخته شده است، یک تئاتر و یک سالن کنسرت، یک ارکستر سمفونیک و یک مسابقه بین المللی موسیقی به نام او نامگذاری شده است.
در آخر خوب است این را بدانید که آثار موسیقی چایکوفسکی جزء آثار موسیقی دوران رمانتیک محسوب می شوند. خوب است این را بدانید که آثار موسیقی رمانتیک تا حد زیادی شبیه به آثار موسیقی دوران کلاسیک هستند. اما تفاوت هایی هم با آن ها دارند که از جمله آنها می توان به بیشتر بودن زیر و بم ها و استفاده از گستره پهناور از رنگ صوتی اشاره کرد.
این را هم بگویم که چایکوفسکی ملودی های بسیار تاثیرگذار با هارمونی های شگفت انگیزی دارد که احساسات را به راحتی برانگیخته می کنند. در بین آثار او ۷ سمفونی، ۱۱ اپرا، ۳ کنسرتو پیانو، ۱ کنسرتو ویولن، ۳ کوارتت زهی و آثار موسیقی دیگر وجود دارد که تاثیر عمده ای بر موسیقی آن دوران گذاشته اند.