آموزشی

گوش موسیقیایی در زندگی یک هنرمند

گوش موسیقیایی

به عنوان یک نوازنده و موزیسین خیلی مهم است که بتوانیم یک گوش قوی برای درک نت ها و ملودی ها داشته باشیم. تربیت گوش موسیقیایی، مراقبت از آن، استفاده ی صحیح از وسایل مربوطه و نحوه ی آموزش شنیداری از کارهاییست که باید به عنوان یک موزیسین به آنها دقت کنیم. ما با گوش دادن به موسیقی،گوش خود را تربیت می‌کنیم، حال ممکن است موسیقی خوب باشد یا موسیقی بد، چند نوع گوش در انسانها وجود دارد که باعث بهتر یا بدتر شنیدن میشود،منظور از بهتر و بدتر همان دقت در سونوریته صداها بوده که نت ها در گوش با ترتیب درست و خوب و میزان دقیق کوک رابطه مستقیم دارد. در این مقاله می‌خواهیم ابتدا با شیوه ی آشنایی بشر از ابتدای تولد با موسیقی صحبت کنیم. برای دریافت مقاله های بیشتر وبسایت سازباز را دنبال کنید.

 

گوش موسیقیایی

آغاز مسیر موسیقی

از وقتی که انسان نطفه اش در بطن مادر بسته میشود با ریتم خاصی شروع به تقسیم سلولی میکند و رشد میکند. این تقسیم همیشه در وجود انسان است؛ حتی وقتی که گوش در کودک رشد میکند. گوش یکی از عضوهای بدن انسان است که در بطن مادر تکامل پیدا میکند و با صدای ضربان قلب مادر و خود صدای پدر و مادر، تقسیم زمان (شناخت ریتم) در وجود کودک نهادینه می‌شود؛ به شکلی که صدای مادر را به نسبت بقیه صداها بیشتر درک میکند و میشناسد. سپس در سنین نونهالی با شنیدن موزیک های کلاسیک، میتوان به تقویت گوش و هوش موسیقیایی کودک پرداخت. یک کودک همچون دفتری سفید می‌ماند. هرچه موزیک های خوب و عمیق تری برای کودک بگذاریم، فرزندمان بیشتر به سمت موسیقی درست و صحیح جذب می‌شود و گوشش در طول زمان به شناخت نت های درست عادت می‌کند.

یادگیری و آموزش

در مسیر آموزش ویادگیری ساز و آواز، عموما گوش به شکل ناخودآگاه تربیت می‌شود و به مرور زمان میتواند نت های فالش را به راحتی تشخیص دهد. این روند عموما برای تمامی موزیسین ها یکسان بوده؛ اما بعضی از گوش ها چنان دقت بالایی در تشخیص فرکانس های بالا و پایین دارند که به آنها گوش های طلایی گفته می‌شود. وضعیت پرده گوش عامل مهمی در تغییر شدت یا غربال‌گری طیف محرک صوتی محسوب می‌شود. عامل مهم در دقت شنیداری افراد را همین پرده گوش میانی و بعد سه استخوان چکشی شکل در گوش داخلی تشکیل میدهد. مهم ترین عامل برای درک موسیقی، داشتن گوش موسیقیایی است که باید از آن به درستی مراقبت شود. این مراقبت هم فیزیکی است هم شنیداری. البته کار درست تشخیص دادن نت ها را مغز تشخیص میدهد که آن هم بحث مفصلی دارد و گوش فقط کار انتقال را انجام میدهد. مانند رسانای خوب و بد عمل میکند. طلا رسانای بسیار خوبی است و به همین دلیل متخصصان گوش از اصطلاح گوش های طلایی استفاده میکنند.

 

گوش موسیقیایی

مراقبت از گوش

پس از آموزش و یادگیری، در صورتی که به دنبال پیشرفت هستید باید گوش های خود را تربیت کنید و اینکار نیازمند زمان و پشتکار می‌باشد. کسانی که گوش طلایی (گوش موسیقیایی) دارند در اصل مغزشان به راحتی می‌تواند دقیق ترین نت ها را تشخیص دهد. البته در این بین مراقبت از گوش بسیار حائز اهمیت است و همین میزان اهمیت می‌تواند در زندگی روزمره موثر باشد. به عنوان مثال اگر میخواهید گوشی سالم و قوی داشته باشید، از استفاده ی مداوم هندزفری پرهیز کنید. حتما ماکزیمم حجم صدایی که در هندزفری شنیده می‌شود تا ۵۰% باشد؛ زیرا بیشتر از آن غشای داخلی گوش را ضخیم میکند و همین ضخیم شدن سبب می‌شود تا دقت شنیداری کاهش یابد و گوش نتواند تمامی فرکانس ها را به خوبی تشخیص دهد.

 

گوش موسیقیایی

لذت خلق اثر و گوش دادن به آن

برای اینکه بتوانید اثری زیبا خلق کنید، باید بتوانید در ابتدا خوب بشنوید. درست است که یکی از بزرگترین هنرمندان تاریخ، لودویگ بتهوون ناشنوا بود، اما مراقبت از گوش بسیار مهم است. یکی از جاهایی که به راحتی اهمیت گوش ملموس است، هنگام ضبط موسیقی در استودیو می‌باشد. معمولا در جریان ضبط استودیو شخصی به عنوان ناظر ضبط انتخاب می‌شود. به این خاطر که در تیم، گوشش از بقیه دست اندرکاران ضبط و تولید موسیقی، تفکیک نت های فالش و نا کوک را درست تر و دقیق تر تشخیص میدهد که معمولا اکثر کسانی که از آلبوم های موسیقی لذت میبرند نمیدانند کار ناظر ضبط چیست. این کار به چند بخش تقسیم میشود که مهمترین آنها کوک سازها و همچنین مترینگ کار است (مترینگ همان وزن یا ضرب است که با استفاده از دستگاهی به نام مترونوم نواخته میشود که نوازنده های حرفه ای با آن تمرین می‌کنند که بتوانند تقسیم زمان را دقیق انجام دهند و گوش را عادت به درست شنیدن وزن یا ضرب قطعات کنند) و تمام این کارها با گوش انجام می‌شود. عملکرد ناظر ضبط تا حدودی می‌شود کار رهبر ارکستر را تشبیه کرد به کار ناظر ضبط ولی با دقت بیشتر،چون موسیقی ضبط شده در استودیو با استفاده از میکروفن هایی با ضریب دقت بسیار بالا کوچکترین فالشی و آریتمی را در ملودی ثبت میکنند،و وقتی تمام خطوط ضبط شده را با هم پخش کنیم،یک گوش دقیق میتواند آنها را تشخیص و از هم تمیز دهد. اینکار نیاز به سالها تجربه و تمرین و ممارست زیاد دارد که بعضا در آلبوم ها و ترک های ضبط شده نادیده گرفته میشود و معرفی درستی ازین کار ارائه نمیشود در صورتی که یکی از مهم ترین بخش های تولید موسیقی محسوب میشود

پس نگهداری از گوش برای هر شخصی باید یک اولویت باشد چون اگر آسیبی به این عضو مهم وارد شود قابل جبران نیست،

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *