شناخت ساز

تاریخچه گیتار الکتریک و آشنایی با آن

تاریخچه گیتار الکتریک و آشنایی با آن

گیتار الکتریک در واقع گیتاری است که با استفاده از مداری الکترومغناطیسی، ارتعاشات و لرزش های سیم های گیتار را دریافت و تبدیل به امواج الکتریکی می کند. به همین شیوه می توان صدای ساز را تقویت کرد و با صدای هرچه بلندتر با آن نواخت. در اصل، هدف اصلی از ساخت و تولید گیتار الکتریک (در ابتدا) همین بوده است. در سال ۱۹۳۲ یک نوازنده گیتار در سبک جز، تمایل داشت که در گروهی با سازبندی بسیاری، تکنوازی گیتار داشته باشد، اما صدای گیتار کلاسیک و آکوستیک در برابر دیگر سازها حجم صدای کمتری داشت. در ابتدا برای افزایش حجم صدای گیتار میکروفنی از جنس کربن را به خرک گیتار وصل می کردند اما حجم فرکانس دریافتی بسیار کم بود. این روش در دهه ۲۰ میلادی قرن بیستم برای ویولن و بانجو بسیار کارآمد بود اما با توجه به ضخامت بدنه گیتار، این میکروفن جوابگوی نوازندگان نبود. در دهه ۳۰، شرکت هایی نظیر Epiphone و Dobro و AudioVox و Vega شروع به تولید پیکاپ های ترانزیستوریِ الکترومغناطیسی کردند و در بسیاری از گیتارهای آکوستیک برای تقویت صدا استفاده کردند. این اتفاق پدید آورندهٔ انقلابی در صدا و تکنولوژی بود که تا امروز نیز ادامه دارد. با پیدایش راک اند رول در دهه ۵۰ میلادی، گیتارهای الکتریکی به سرعت در موسیقی جا باز کردند و به یکی از فراگیرترین سازهای تاریخ مبدل شدند. در ادامه با تاریخچه گیتار الکتریک آشنا می شویم.

بیشتر بخوانید: راهنمای خرید گیتار الکتریک

تاریخچه گیتار الکتریک و آشنایی با آن

تاریخچه گیتار الکتریک

بدون شک شرکت فندر در بین نوازندگان گیتار زبانزد بوده و بسیاری آن را می شناسند. در ابتدا که این کمپانی صرفا قطعات الکتریکی مربوط به موسیقی را تولید می کرد، در اواخر دهه ۴۰ و اوایل دهه ۵۰ سازی را به بازار عرضه نمود و آن را Fender Stratocaster نامید. در همان برهه، در دو شرکت Epiphone و Gibson نیز، گیتار الکتریکی با طرحی نظیر گیتار آکوستیک تولید شد و آن نیز در بین نوازندگان طرفداران بسیاری پیدا کرد.

در دهه ۶۰ میلادی، دو کمپانی Gibson و Fender رقابت شدیدی در تولید گیتار الکتریک با یکدیگر داشتند، و هرکدام به سهم خود، موفق واقع شدند. کمپانی فندر با تولید گیتار با طرح های متفاوت توانست خود را در بین نوازندگان بسیاری از سبک ها نظیر، پاپ، راک، متال، جز، بلوز و … محبوب کند؛

از طرفی دیگر شرکت گیبسون با الهام گرفتن از بدنه گیتار آکوستیک، طرحی به اسم Les Paul را ارائه نمود که نوازندگان چیزه دستی همچون Slash و  Gary Mooreاز طرح های مورد علاقه شان است. در طی سال های ۱۹۷۰ و ۸۰ میلادی کمپانی های بسیاری شروع به فعالیت کردند و با بوجود آمدن سبک های جدیدی در راک و متال، گزینه های بسیاری در اختیار نوازندگان قرار گرفت. شرکتی مانند ESP و Jackson و BC Rich از پرچمداران تولید گیتار الکتری های مدرن در اواخر قرن ۲۰ بشمار می آمدند و برای بسیاری از نوازندگان سبک متال، سازهای سفارشی تولید کردند. بدین شکل برندهایی مانند فندر و گیبسون راه خود را از مسیر متال جدا کردند و بیشتر سازهایی مخصوص راک و بلوز و جز تولید کردند.

امروزه در قرن بیستم شاهد هستیم که با نوآوری در تکنولوژی و موسیقی، سبک هایی پدید آمده که برندهایی جدید شروع به فعالیت کردند تا بتوانند گیتارهای الکتریک اصطلاحا مدرن را به بازار عرضه کنند. برندهایی همچون Kiessel و Chapman از نامداران این سبک از گیتارها محسوب می شوند. تاریخچه گیتار الکتریک پر از شگفتی است!

تولید صدا در گیتار الکتریک

تاریخچه گیتار الکتریک و آشنایی با آن

ارتعاشات تولید شده از سیم‌های گیتار توسط قطعه‌ای به نام پیکاپ به سیگنال‌های الکترومغناطیسی تبدیل می‌شود. در واقع پیکاپ همانند یک میکروفون عمل می‌کند، با این تفاوت که چون یک سیستم مغناطیسی است فقط ارتعاشات سیم فلزی گیتار را دریافت کرده و آن‌ها را به صورت سیگنال صوتی به خروجی منتقل می کند. از طریق پیکاپ سلکتور می‌توان پیکاپ مورد نظر را برای دریافت ارتعاشات صوتی انتخاب کرد. سپس سیگنال‌ها از طریق یک سیم به تقویت‌کننده (آمپلی فایر) فرستاده می‌شوند و در آخر صدای تقویت‌شده توسط یک یا چند بلندگو پخش می‌شود. در ابتدا گیتارهای الکتریکی تنها یک پیکاپ داشتند، اما امروزه با دو تا پنج پیکاپ نیز ساخته می‌شوند. با ظهور سبک متال، نوع جدیدی از پیکاپ ها نیز روانه بازار شد که به آن پیکاپ های Active می گویند و نسبت به پیکاپ های معمولی از خروجی صدای بیشتری برخوردارند و بیشتر برای نوازندگی در سبک های متال از آن استفاده می شود.

معمولاً گیتارهای الکتریک شش سیم دارند. بعضی نیز دارای ۱۲ سیم می‌باشند که هر جفت با یک نت کوک می‌شود، منتهی با اکتاوهای متفاوت، این گیتارها اکثراً به عنوان گیتار اصلی در موسیقی استفاده نمی شوند و بیشتر نوازندگانی که در موسیقی شان نیاز به حجم صدای بلند و در عین حال شیشه ای دارند استفاده می شود. گیتارهای ۷ و ۸ و ۹ سیمی نیز وجود دارند که البته بیشتر در سبک های مدرنِ متال مانند Djent استفاده می شوند. سیم ۷ (در حالت استاندارد) کوک B و سیم هشتم کوک #F را دارد.

بدنه های مختلف

این ساز را از نظر بدنه می‌توان به دو دسته کلی تقسیم کرد: بدنه توپر و بدنه توخالی. گیتارهای بدنه توخالی مورد استفاده نوازندگان جاز قرار می‌گیرد و به آن ها اصطلاحا Hallowed Body می گویند. در صورتی که بدنه توپر عموماً در موسیقی راک و متال کاربرد دارد. بدنه های توپور نیز مدل های مختلفی دارند که معمول ترین و رایج ترین طرح بنده”استراتوکستر” نام دارد که توسط کمپانی فندر تولید شده است.

بدنه ی Les Paul که در بالا ذکر شد، شبیه به گیتار آکوستیک می باشد و یکی از پر طرفدار ترین بدنه ها در بین بسیاری از نوازنده ها می باشد.

بدنه Flying V نیز که در ابتدا توسط شرکت گیبسون تولید شد، گیتاری به شکل حرف Vانگلیسی می باشد که بعده ها توسط کمپانی جکسون سفارشی شد و ظاهری جدید به اسم RR (مخفف نوازنده فقید Randy Rhoades) پیدا کرد. تفاوت دو طرح Flying V و RR در این است که طرح RR یکی از پایه ها کوتاهتر نسبت به دیگری است.

بدنه های دیگری مانند Explorer و Warbeast  و Telecaster و …. نیز تولید شده اند که هرکدام سلیقه های متفاوتی را پوشش می دهند.

در ادامه به شکل کلی بخش هایی از گیتار الکتریک را توضیح و در مقاله های آتی، مفصل و کامل هر بخش را برای شما شرح خواهیم داد.

اجزای بدنه

تاریخچه گیتار الکتریک و آشنایی با آن

بدنه گیتار الکتریک مانند گیتارهای آکوستیک و کلاسیک از سه بخش اصلی Headstock و Neck و Body تشکیل شده است. اما اجزای آن در مدل های مختلف ممکن است تفاوت داشته باشد؛ چه از نظر تعداد اجزا، چه نوع آنها.

بر روی HeadStock قسمت های زیر قرار دارد:

. پیچ‌های کوک

. تنظیم‌کننده دسته

. نگهدارنده کوک و سیم ها (که عموما در گیتارهایی با بریج Floyd Rose دیده می شود)

. خرک بالا یا Nut که در سازهای دیگر به اسم شیطانک شناخته می شود.

بر روی Neck یا دسته اجزای زیر وجود دارد:

. صفحه انگشت‌گذاری (Fretboard یا Fingerboard)

. علامت‌های نشان شده بر روی Fingerboard عموما به شکل نقطه و یا مستطیل های از جنس صدف هستند.

. شیارهای پرده یا Frets

. بندگاه یا مفصل دسته (که عموما به سه شکل Bolt-On و یا Set-Neck و یا Neckthru دیده می شوند و در پشت گیتار قرار دارد.)

بر روی بدنه گیتار اجزای زیر قرار دارد:

. پل یا همان Bridge

. پیکاپ ها

. زین‌ها که سیم بر روی آنها قرار می گیرد (خود زین ها گاها بر روی Bridge قرار دارند)

. کوک‌کننده پشتی و سیم گیر (کوک کننده پشتی در گیتارهایی با بریج Floyd Rose دیده می شود)

. دسته ویبره (Vibrator) که در گیتارهایی با پُلِ ثابت Fixed وجود ندارد.

. کلید انتخاب کننده پیکاپ (با توجه به تعداد پیکاپ ها و یا نحوه مدار آن می توان در تعداد ۲ یا ۳ یا ۴ یا ۵ حالت دیده شود)

. پیچ‌های تنظیم‌کننده صدا و نوا (Tone و Volume)

. خروجی (که به آن جک خروجی صدا نیز میگویند)

. تسمه بند

. و در نهایت سیم ها

سخن آخر
در این مقاله با تاریخچه گیتار الکتریک آشنا شدید؛ در صورتی که قصد خرید ساز و یا خرید گیتار الکتریک دارید می توانید با مراجعه به صفحه مشاوره خرید ساز  و یا تماس با کارشناسان سازباز از مشاوره تخصصی تر بهره‌مند شوید.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *